Mga Saksi Ni Jehova Di Alam Kung Bakit may 66 Aklat ang Kanilang "New World Translation" Bible

Kalat sa mga kalye at mga matataong lugar ang mga mangangaral na mga "Saksi" o mga "Jehovah's Witnesses". Kadalasan dalawa o higit pa ang namimigay ng kanilang libreng babasahin.

Isa sa kanilang libreng aklat na pinamimigay ay ang "What Does the Bible Really Teach?" 

At ang mumunting aklat na ito ay isinalin sa maraming wika.  

Ang Tagapag-tatag ng mga Saksi Ni Jehovah

Katulad ng Iglesia Ni Cristo® sa Pilipinas na tinatag ni Felix Y. Manalo, ang Jehovah's Witnesses ay itinatag ni Charles Taze Russel noong 1870 sa Pittsburgh, Pennsylvania, U.S.A. bilang isang samahan ng mga mag-aaral sa kolehiyo.

Hindi sila kilala sa pangalang "Jehovah's Witnesses" sa pasimula ng kanilang samahan. Kundi  sa pangalang Zion's Watch Tower Tract Society.

Noong mamatay si Ginoong Russel ( October 31, 1916) sa edad na 64, nagkaroon ng pagkawatak-watak ang kanyang samahan.

Unang pagkawatak-watak ay naitala noong 1909 na tinawag ang grupo ng mga tumiwalag na Free Bible Students.

Nagkaroon ng pangalawang pagkawatak-watak noong 1916, 1919 na tinawag ang kanilang grupo bilang Layman's Home Missionary Movement at Associated Bible Students.

Pangatlong pagkawatak-watak ay naganap noong 1928 at 1931 kung saan umanib ang grupo ng Associated Bible Students sa Free Bible Students o ang mga kaanib sa Free Bible Students umanib sa Associated Bible Students o bumalik sa mainstream Watch Tower group.

Sa pagkamatay ng kanilang tagapagtatag, naiwan ang malaking bahagi ng WathTower Society at nang mga ari-arian sa pamamahala ni Joseph Franklin Rutherford na siyang dahilan ng PAGPAPALIT ng pangalang "JEHOVAH'S WITNESSES" hango sa Isaiah 43:10-12.

Ang pangalang "Jehovah"

Ayon sa mga eksperto sa wikang Hebreo, ang salitang "Jehovah" raw ay isang kamalian sapagkat hindi ito pangalan o wikang Hebreo;

Si Bro. Duane Cartujano na dalubhasa sa wikang Hebreo ay ganito ang sinasabi:

“Jehovah” is based on the form in the medieval vocalized Masoretic Text: the consonants of YHWH and the vowels of Adonai (AdOnAi) reduced A-vowel (“e”), long O, and long A). The first “a” in adonai is a shewah. 

“Jehovah” is not a name or a Hebrew word. It is a conflation of YHWH and Adonai. 

It is the (uneducated) combination of “the consonants of YHVH with the vowels of AdOnAi.” 

“Jehovah” is not a word; it is an erroneous mix of two different words by people who know Elementary Hebrew but not much else and see that combination in the vocalized Masoretic Text and presume that the form with those consonants and those vowels is the correct name but is simply is not. 

Jehovah is incorrect; it is a mixture of qere (aDONAI) & kethiv (YHWH): the consonants of YHVH with the vowels of AdOnAi (the MT vocalizes the four consonants as if “adonai” to keep one from pronouncing the name).

Ang maling pagtawag sa pangalan ng Diyos bilang "Jehovah" ay inamin mismo ng Jehovah's Witnesses sa kanilang 1950 unang edition ng The New World Translation ayon sa The New World Translation Bible Committee ng JW. Ganito ang pagkasulat:

“While inclining to the very pronunciation “Yahweh” as the more correct way, we have retained the form “Jehovah” because of people’s familiarity with it since the 14th century. Moreover, it preserves, equally with other forms, the letters of the tetragrammaton JHVH.”

What Does the Bible Teaches?

Kung sa pangalan pa lamang ng kanilang samahan ay MALING-MALI na at sila mismo ay UMAAMIN na MALI nga naman ang paggamit ng salitang "JEHOVAH", ano pang saysay at maniwala sa kanilang mga aral.

Halimbawa na lamang sa pahina 7 ng  nabanggit na aklat na "What Does the Bible Teaches?", sinasabi roon ang mga ganito:

Ang mga tanong na hindi nila kayang sagutin ay ganito:

• Saan sinabi ni Jehovah na may 66 lamang ang dapat na mga aklat at mga liham ang napapaloob sa Biblia?
• Saan nasusulat sa Biblia na sinabi ni Jehovah na dapat may mga kapitulo at versikulo ang mga talata at saknong ng Biblia?
• Saan sinabi ni Jehovah sa biblia na ang tawag sa Banal na Aklat ay "Biblia"?

Ang mga katanungang ito ay sadyang mahirap sagutin ng mga misyonero ng JW sapagkat tahimik maging ang kanilang saling biblia kung bakit may 66 books at nahahati sa kapitulo at versikulo ang kanilang mga biblia.

Anong basehan nila at 66 na mga aklat/sulat ang nasa kanilang The New World Translation?

Ang tanging sagot lamang na nasasambit nila ay mga "ISKOLAR" raw ng Biblia ang mga tumukoy kung alin ang mga aklat at sulat na dapat na bumubuo sa Biblia kaya't ito'y may 66 na aklat / sulat.

Hindi man nila matukoy kung sino-sino ang mga iskolar ng Biblia na nagpasya nito, ngunit madaling malaman sa pamamagitan ng kasaysayan.

Ang kasalukuyang listahan ng mga aklat sa bibliang gamit ng mga PROTESTANTE ay 66 lamang. Samantalang ang UNANG IGLESIA - ang IGLESIA KATOLIKA - na siyang nagpasya kung aling aklat/sulat ang karapat-dapat na bumubuo sa ating Biblia, sa pamamagitan ng kanyang taglay na otoridad nito mula sa ating Panginoong Jesus (Mt. 16:16-18) ay siyang nagpasya na ang BIBLIA ay binubuo ng 73 AKLAT.

Ayon sa Wikipedia ay ganito:

Irenaeus (died c. 202) quotes and cites 21 books that would end up as part of the New Testament, but does not use Philemon, Hebrews, James, 2 Peter, 3 John and Jude. By the early 3rd century Origen of Alexandria may have been using the same 27 books as in the modern New Testament, though there were still disputes over the canonicity of Hebrews, James, 2 Peter, 2 and 3 John, and Revelation (see also Antilegomena). Likewise by 200 the Muratorian fragment shows that there existed a set of Christian writings somewhat similar to what is now the New Testament, which included four gospels and argued against objections to them. Thus, while there was plenty of discussion in the Early Church over the New Testament canon, the "major" writings were accepted by almost all Christian authorities by the middle of the second century.

The next two hundred years followed a similar process of continual discussion throughout the entire Church, and localized refinements of acceptance. This process was not yet complete at the time of the First Council of Nicaea in 325, though substantial progress had been made by then. Though a list was clearly necessary to fulfill Constantine's commission in 331 of fifty copies of the Bible for the Church at Constantinople, no concrete evidence exists to indicate that it was considered to be a formal canon. In the absence of a canonical list, the resolution of questions would normally have been directed through the see of Constantinople, in consultation with Bishop Eusebius of Caesarea (who was given the commission), and perhaps other bishops who were available locally. 

In his Easter letter of 367, Athanasius, Bishop of Alexandria, gave a list of exactly the same books that would formally become the New Testament canon, and he used the word "canonized" (kanonizomena) in regard to them. The first council that accepted the present Catholic canon (the Canon of Trent) may have been the Synod of Hippo Regius in North Africa (393). The acts of this council, however, are lost. A brief summary of the acts was read at and accepted by the Council of Carthage (397) and the Council of Carthage (419). These councils took place under the authority of St. Augustine, who regarded the canon as already closed. Pope Damasus I's Council of Rome in 382, if the Decretum Gelasianum is correctly associated with it, issued a biblical canon identical to that mentioned above, or if not the list is at least a 6th-century compilation claiming a 4th-century imprimatur. Likewise, Damasus's commissioning of the Latin Vulgate edition of the Bible, c. 383, was instrumental in the fixation of the canon in the West. In 405, Pope Innocent I sent a list of the sacred books to a Gallic bishop, Exsuperius of Toulouse. When these bishops and councils spoke on the matter, however, they were not defining something new, but instead "were ratifying what had already become the mind of the church." Thus, from the 5th century onward, the Western Church was unanimous concerning the New Testament canon.

The last book to be accepted universally was the Book of Revelation, though with time all the Eastern Church also agreed. Thus, by the 5th century, both the Western and Eastern churches had come into agreement on the matter of the New Testament canon. The Council of Trent of 1546 reaffirmed that finalization for Catholicism in the wake of the Protestant Reformation.

Wala kayong mababasa sa itaas na MAY AMBAG ang mga Protestante sa Canon ng Biblia. Lahat ay Iglesia Katolika ang nagpasya kung alin sa mga aklat at sulat ang dapat na kabahagi ng Bagong Tipan.

At ito'y tinanggap ng lahat ng mga sumasampalataya sa loob ng 1,516 taon bago dumating ang PROTESTANTISMO noong 1517. At noong 1549 sinalaula ng Iglesia Protestante ang Banal na Kasulatan. Naglimbag ng kani-kanilang interpretasyong Biblia at marami sa ORIHINAL na salita ay binago upang mapalitan ang kahulugan at paka-ibig sabihin ng salita.

Dahilan ito ng salu-salungatang aral at turo na siyang nagbigay ng PAGKAWATAK-WATAK ng Kristianismo at naging dahilan ng PAGKALITO ng mga mananampalataya.  Maging sa dami ng mga versions ng Biblia, halos nabalahura na ang kabanalan ng Salita ng Diyos. 

Ang Saksi Ni Jehovah na may 66 aklat sa kanilang New World Translation Bible ay hindi orihinal. Limbag ng mga Protestante Authorized Version (King James), ang kanilang batayan sa kanilang New World Translation bible. Kaya't ang kanilang New World Translation version ay isang aklat na punung-puno ng maling aral dahil mali ang mga salin ng mga salita.

Ayon sa GotQuestions, ang NWT Bible ay tahasang pinalitan at binago ang mga salita sa biblia upang sumakto ito sa kanilang mga aral.

The New World Translation is unique in one thing – it is the first intentional, systematic effort at producing a complete version of the Bible that is edited and revised for the specific purpose of agreeing with a group's doctrine. The Jehovah’s Witnesses and the Watchtower Society realized that their beliefs contradicted Scripture. So, rather than conforming their beliefs to Scripture, they altered Scripture to agree with their beliefs.

Foreword ng NWT 1950 vs NWT 1985

Upang mapagtakpan ang kanilang sinabi sa Foreword 1950 NWT Bible, ang Jehovah’s Witnesses ay naglimbag ng panibagong edition (1985) at inalis ang mga Foreword na naisulat nila noong 1950.  Ngunit ang KATOTOHANAN ay NASABI na nila. 

Sa kabuuan, HINDI dapat PAGKATIWALAAN ang mga BULAANG mga SAKSI o mga SINUNGALING na SAKSI. 

Ayon sa KAWIKAAN 14:5  

“Ang tapat na saksi ay hindi magbubulaan: nguni't ang sinungaling na saksi ay nagbabadya ng mga kasinungalingan.”

Katulad ng Iglesia Ni Cristo®, ang Saksi Ni Jehovah ay hindi maituturing na mga Kristiano. Ito ay sapagkat taliwas sa paniniwala ng Unang Iglesia at ng mga Protestante (Lutheran et.al), na si Cristo ay Diyos.